ΒΙΟΛΑΤΟΣ Δ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Πνευμονολόγος - Φυματιολόγος

Ο βήχας αποτελεί ένα αντανακλαστικό του οργανισμού μας, το οποίο ενεργοποιείται λόγω ερεθισμού  ειδικών υποδοχέων που βρίσκονται κατά μήκος του ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Ο βήχας διακρίνεται σε ξηρό και παραγωγικό ανάλογα με την παραγωγή ή όχι πτυέλων και σε οξύ ή χρόνιο ανάλογα με τη διάρκειά του. Διάρκεια κάτω των 3 εβδομάδων θεωρείται οξύς βήχας, ενώ άνω των 3 εβδομάδων χρόνιος.

Στις κύριες αιτίες του οξύ βήχα περιλαμβάνονται το κοινό και το εμπύρετο κρυολόγημα, η οξεία ιγμορίτιδα, η παρόξυνση της ΧΑΠ και του άσθματος, η αλλεργική ρινίτιδα και ο κοκκύτης. Ο οξύς βήχας μπορεί να είναι επίσης το πρώτο σύμπτωμα πιο σοβαρών ασθενειών όπως η πνευμονία, η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, η πνευμονική εμβολή και η εισροφητική λοίμωξη του αναπνευστικού.

Τα συχνότερα αίτια του χρόνιου βήχα είναι το σύνδρομο της οπισθορινικής έκκρισης(λόγω ρινίτιδας διαφόρων αιτιολογιών, ιγμορίτιδας) το βρογχικό άσθμα, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ) και η χρόνια βρογχίτιδα(πιο συχνά λόγω καπνίσματος). Το άσθμα είναι το πιο συχνό αίτιο χρόνιου βήχα στα παιδιά και το δεύτερο πιο συχνό στους ενήλικες . Άλλα αίτια χρόνιου βήχα είναι ο μεταλοιμώδης βήχας (μετά από μια λοίμωξη του ανώτερου ή του κατώτερου αναπνευστικού και μπορεί να διαρκέσει έως και 2 μήνες) οι βρογχεκτασίες, το βρογχογενές καρκίνωμα, τα διάμεσα νοσήματα των πνευμόνων, η χρόνια εισρόφηση, ο βήχας λόγω λήψης αντιυπερτασικών φαρμάκων(αΜΕΑ), τα ξένα σώματα.

Διαγνωστικές εξετάσεις που μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμες για τη διερεύνηση του χρόνιου βήχα είναι οι κάτωθι (εκτός της λήψης πλήρους ιστορικού και της κλινικής εξέτασης που πάντα πρέπει να γίνονται):

Ακτινογραφία θώρακα

Ακτινογραφία κόλπων προσώπου

Σπιρομέτρηση πριν και μετά βρογχοδιαστολή

Αξονική τομογραφία θώρακος

Πτύελα για μικροβιολογικό και κυτταρολογικό έλεγχο

Βρογχοσκόπηση

24ωρη καταγραφή του ΡΗ του οισοφάγου ή/και οισοφαγογραφία

καρδιολογικές εξετάσεις